Samosiewy rzepaku to duże zagrożenie dla plantacji buraka cukrowego. Są problemem, który stale się nasila, pomimo stosowania prawidłowego zmianowania (rzepak, co 4 lata na tym samym polu), a nawet całkowitej rezygnacji uprawy rzepaku na tym samym polu.
To plantacja buraka czy rzepaku?
Wchodząc na plantację buraka cukrowego w celu oceny wschodów, bądź obliczenia obsady, na niektórych polach buraczanych, trzeba zadać sobie pytanie, czy to plantacja buraka czy rzepaku?
Samosiewy rzepaku, bowiem, w przeciwieństwie do buraków cukrowych rosnących bardzo wolno, mają znacznie szybsze tempo wzrostu. Stąd też są szczególnie niebezpieczne dla młodych roślin buraka, ponieważ mogą znacznie zagłuszyć plantację buraczaną.
Skąd się biorą?
Samosiewy rzepaku wyrastają z osypujących się na glebę nasion w momencie zbioru rzepaku i transportu z pola. Nasiona kiełkują zazwyczaj zaraz po zbiorze, jednak część z nich przedostaje się do głębszych warstw gleby podczas uprawek pożniwnych. W wyniku dalszej uprawy dostają się do wierzchniej warstwy gleby i zaczynają kiełkować.
Nasiona te zachowują żywotność w glebie dobrych parę lat.
Jak zwalczać?
W wyniku dużego nasilenia samosiewów optymalnym terminem ich zwalczania jest faza liścieni do 2 liści właściwych chwastów. W celu całkowitej likwidacji zachwaszczenia zabieg należy w razie konieczności wykonać nawet 3 krotnie w ciągu wegetacji buraka. Na rynku dostępna jest cała gama preparatów zwalczających samosiewy rzepaku w burakach. Polecam wyszukiwarkę Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Instytutu Ochrony Roślin w Poznaniu.
W warunkach suszy, a także w zwalczaniu chwastów średnio wrażliwych na daną substancję czynną, do cieczy roboczej powinniśmy dodać adiuwanty. Ich zastosowanie spowoduje lepsze zwilżenie powierzchni roślin, a tym samym zwiększenie ilości pobranej substancji czynnej herbicydu.
Pamiętajcie, że zawsze możecie do nas napisać, zapytać o radę, a także podzielić się swoimi doświadczeniami, nie tylko w kwestii zwalczania samosiewów rzepaku.
