Jeżeli jest możliwość wjazdu w pole i przeprowadzenie zabiegów uprawowo-siewnych to nie ma na co czekać. Wczesny termin siewu wydłuża okres wzrostu wegetatywnego, wpływając tym samym na zwiększenie obsady kłosów i lepszy rozwój systemu korzeniowego. Jak wiadomo dobrze rozwinięty system korzeniowy umożliwia intensywne pobieranie składników pokarmowych i uodparnia rośliny na okresowe niedobory wody, co jest niezwykle ważne w przypadku zbóż jarych. Z kolei opóźnienie siewu skraca długość fazy krzewienia, a także zmniejsza liczbę ziaren w kłosie, a więc wpływa na obniżenie plonu. Późno siane zboża jare wymagają także większych nakładów na ochronę zasiewów.

Najszybciej wysiewamy owies

Spośród wszystkich jarych najsilniej reaguje na opóźnienie siewu. Jest to związane z dużym zapotrzebowaniem tego gatunku na wodę. Opóźnienie siewu o około 10 dni wpływa na spadek obsady wiech na jednostce powierzchni oraz na zmniejszenie liczby i masy ziarna z wiechy.

Jak najwcześniej siejmy również pszenicę jarą

Dzięki temu umożliwimy jej intensywny rozwój systemu korzeniowego i zmniejszymy jej wrażliwość na niekorzystne warunki atmosferyczne występujące w trakcie sezonu wegetacyjnego. Podobnie jak w przypadku owsa opóźnienie siewu pszenicy o kilka dni może znacznie obniżyć plon ziarna.

Największą tolerancyjność na opóźnienie siewu wykazuje jęczmień jary

Jednak reguła ta dotyczy tylko jęczmienia na cele pastewne. W przypadku jęczmienia browarnego zachowanie możliwie wczesnego terminu siewu jest bardzo istotne, gdyż opóźnienie siewu niekorzystnie wpływa na jakość browarną ziarna (zwiększa się zawartość białka w ziarnie, a zbyt duża jego ilość pogarsza parametry jakości słodu).