Pomimo tego, że patogen powodujący łamliwość podstawy źdźbła infekuje rośliny jesienią, to dopiero warunki atmosferyczne panujące wiosną decydują o tym czy będzie on stanowił duże zagrożenie dla plantacji zbóż ozimych czy nie. Patrząc na obecny przebieg pogody możemy spodziewać się, że choroba ta wystąpi w większym nasileniu niż w roku poprzednim. Niskie temperatury (6‑8°C) i duża wilgotność to idealne warunki do rozwoju łamliwości podstawy źdźbła, a niestety taką pogodę na terenie naszego kraju mamy od kilku dni.

Największe zagrożenie stwarza w zasiewach pszenicy ozimej

Pszenica ozima jest gatunkiem, na którym sprawca łamliwości najczęściej się rozwija, nie mniej duże szkody może także powodować w pozostałych gatunkach zbóż. Głównym źródłem infekcji są resztki pożniwne, a także samosiewy zbóż, gęsty siew oraz uprawa zbóż w monokulturze. Często o obecności tego patogena na plantacji dowiadujemy się dopiero pod koniec wegetacji, kiedy to zainfekowane rośliny wylegają, mimo wykonania zabiegu skracającego.

Faza pierwszego kolanka to najlepszy moment na zastosowanie fungicydu

W późniejszy okresie (max do fazy 2 kolanka) walka z tym patogenem jest już znacznie trudniejsza i wymaga dużej wiedzy rolnika, zarówno o chorobie, jak i o substancjach czynnych, które może zastosować. Warto wspomnieć, że zastosowanie fungicydu na wiosnę nie zlikwiduje całkowicie problemu – zahamuje jedynie ekspansję i wzrost grzyba na okres około 14 dni oraz zapobiegnie nowej infekcji.

Najwięcej fungicydów zarejestrowanych jest w pszenicy

W tym gatunku sprawcę łamliwości możemy ograniczać takimi substancjami aktywnymi jak: biksafen, boskalid, cyprodynil, epoksykonazol, fluchinkonazol, fluksapyroksad, krezoksym metylu, metkonazol, metrafenon, pikoksystrobina, piraklostrobina, prochloraz, propikonazol, proquinazid, protiokonazol, pyriofenon, spiroksamina, tebukonazol, tetrakonazol, tiofanat metylowy.