W tym roku, wcześniej niż zwykle, w życie i pszenżycie ozimym pojawiły się chrząszcze skrzypionki zbożowej, co oznacza, że pierwsze larwy w zależności od przebiegu pogody mogą wcześniej niż zazwyczaj rozpocząć żerowanie.
To larwy są najgroźniejsze
Obecnie chrząszcze skrzypionki zbożowej dokonują żeru uzupełniającego na plantacji żyta i pszenżyta ozimego, niszcząc tkankę miękiszową „na wylot”, jednak szkody te nie mają jeszcze znaczenia gospodarczego. Dopiero pojawienie się larw stwarza znaczne niebezpieczeństwo w tych uprawach.
Niemniej jednak odnotowanie 10‑15 chrząszczy na 1m² w uprawach zbóż ozimych daje podstawę do przewidywania większej liczebności larw na obserwowanej plantacji.
Objawy występowania skrzypionek
Szkodliwość skrzypionek to uszkodzenia blaszek liściowych. Larwy podczas żerowania nie przegryzają liścia na wylot, lecz wyjadają górną skórkę i tkankę miękiszową, a pozostająca dolna skórka zasycha i bieleje. Z kolei młode rośliny mogą usychać lub nadmiernie się krzewić.
Zabieg wykonaj po lustracji źdźbeł na plantacji
Skrzypionkę zwalcza się jednym z zarejestrowanych insektycydów, po przekroczeniu progu ekonomicznej szkodliwości, w momencie pojawienia się larw na plantacji. Dla zbóż ozimych próg wynosi 1‑1,5 larwy na 1 źdźbło, natomiast dla zbóż jarych 0,5‑1 larwy na 1 źdźbło. Zabieg najlepiej wykonać wcześniej na brzegach pól, gdzie zwykle chrząszcze rozpoczynają wiosenne żerowanie.
