Zbliża się czas zasiewów rzepaku ozimego. Aby rzepak przed zimą dostatecznie wyrósł i rozwinął odpowiednią rozetę liściową, musi być wysiany w optymalnym terminie. Termin ten dla każdego rejonu kraju jest inny, dlatego warto przygotować się do tego jak najlepiej i gdy wystąpią korzystne warunki, nie zwlekać tylko siać.

 Optymalny termin

Planując siew rzepaku ozimego powinniśmy zapewnić roślinom wymagany czas rozwoju przed wejściem w spoczynek zimowy. Siew w optymalnym dla danego rejonu terminie wpływa na prawidłowy rozwój roślin, zwiększa szanse na przezimowanie, a także korzystnie wpływa na początkowy start roślin po zimie. Od lat rolnicy praktykują wczesne siewy rzepaku, już w pierwszych dniach zalecanych terminów, głównie przez wzgląd na „kapryśną aurę”, która ostatecznie może spowodować opóźnienie siewu.

W poszczególnych rejonach Polski optymalne terminy siewu kształtują się następująco:

• podlaskie, warmińsko-mazurskie (cz. wschodnia): 10‑20 sierpnia
• woj. warmińsko-mazurskie (cz. zachodnia i środkowa), mazowieckie, lubelskie: 10‑25 sierpnia,
• woj. kujawsko-pomorskie, łódzkie, świętokrzyskie, podkarpackie: 15‑25 sierpnia,
• woj. zachodniopomorskie, pomorskie, lubuskie, wielkopolskie, dolnośląskie, opolskie, śląskie, małopolskie: 20‑30 sierpnia.

Opóźnienie siewu i jego skutki

Opóźnienie terminu siewu skraca okres jesiennej wegetacji, co działa na niekorzyść dla rozwoju odpowiedniego pokroju rzepaku przed zimą tj. rozeta liściowa z dobrze wykształconymi 8‑10 liśćmi, dobrze rozbudowany system korzeniowy przerastający warstwę orną oraz nisko osadzona szyjka korzeniowa. Skrócenie wegetacji może spowodować przemarznięcia roślin, opóźnione kwitnienie, pogorszenie zaolejenia surowca, zmniejszenie plonu nasion i tłuszczu z hektara. Niewskazane jest również znaczne przyspieszanie terminu siewu rzepaku, ponieważ zwłaszcza w przypadku długiej i ciepłej jesieni, rośliny mogą nadmiernie wybujać, co zmniejszy ich zimotrwałość.