POLIFOSKA

Ślimaki, niezależnie od gatunku, w sprzyjających warunkach mogą wyrządzić znaczne szkody na młodych plantacjach rzepaku ozimego. Dlatego należy lustrować uprawy rzepaku, zwłaszcza te zasiane na wilgotnych ciężkich glebach.

Ślimaki nagie głównym sprawcą szkód w rzepaku

Największe zagrożenie dla wschodzących roślin rzepaku ozimego stanowią ślimaki nagie. Są one ciepłolubne. Optymalna temperatura rozwoju to 12‑18°C przy wysokiej wilgotności powietrza. Ślimaki żerują na liściach często ścinając je przy powierzchni gleby, lub zjadając w całości. W ciągu dnia ukrywają się pod kamieniami i kawałkami drewna, jednak ich obecność na plantacji można zauważyć w postaci błyszczących ścieżek śluzu, zarówno na roślinie, jak i na glebie.

Ważna szybka reakcja

Do monitorowania występowania i liczebności ślimaków wykorzystuje się pułapki chwytne, najczęściej ustawiane przy brzegu pola. Szybkie wychwycenie momentu pojawu ślimaków na brzegach plantacji może zapobiec rozprzestrzenianiu się szkodnika w głąb pola. Czasem wystarczy użycie środka ochrony roślin tylko przy brzegu pola na szerokości kilkunastu metrów.

Po przekroczeniu progu szkodliwości zaleca się zastosowanie ochrony chemicznej w postaci moluskocydu (najczęściej jest to granulat), np. Lima Oro 5 GB, Medal 3 GB, Metarex Inov 04 RB, Molufries 5 GB, Push 5 GB, Siga 3 GB, Slugicol 3 GB, Slugix 3 GB, Snacol 05 GB, Snacol 5 GB, Sneg 3 GB, Ślimax Agro 3 GB, Xiren GB.

Zapobiegaj!

Działania zapobiegawcze ograniczające występowanie ślimaków to przede wszystkim niszczenie chwastów, wykaszanie traw w sąsiedztwie upraw, usuwanie resztek pożniwnych, usuwanie kryjówek szkodnika, czyli kamieni i innych przedmiotów leżących na ziemi, rotacja roślin w zmianowaniu, staranne wykonanie podorywek, uprawek i orki siewnej.

Oceń poradę

© 2014-2024 Grupa Azoty Police | Created by Empressia
polifoska.pl