Dobre przygotowanie roślin do zimy zależy w dużym stopniu od jesiennego zahartowania roślin. W jaki sposób przebiega jego proces?

Proces hartowania

Aby roślina była dobrze zahartowana i przygotowana do zimowania obniżanie temperatury powietrza musi następować stopniowo, wówczas w sokach komórkowych gromadzą się cukry i substancje zapasowe. Nagromadzenie dostatecznej ich ilości obniża punkt zamarzania soku komórkowego, co z kolei przekłada się na optymalny proces hartowania i odporność na działanie zbyt niskich temperatur. Do pełnego zahartowania ozimina potrzebuje 3 – 4 tygodni z temperaturą powietrza w przedziale 4‑6°C do 0°C. Jeżeli temperatura powietrza spadnie poniżej 2°C proces hartowania zostaje skrócony do około 5 dni.

Faza rozwojowa nie bez znaczenia

Rośliny w momencie wejścia w stan spoczynku zimowego powinny znajdować się w odpowiedniej fazie rozwojowej. Rzepak ozimy powinien mieć wykształcone 10‑12 liści oraz mieć nisko osadzoną szyjkę korzeniową o średnicy minimum 1 cm, natomiast zboża ozime, to jest  żyto ozime, jęczmień ozimy, pszenżyto ozime powinny osiągnąć fazę krzewienia. Pszenica ozima z kolei ma szansę przezimować jeśli wejdzie w stan spoczynku w fazie szpilki lub lekkiego rozkrzewienia mając 4‑5 liści.

Okrywa śnieżna na wagę złota

Występowanie okrywy śnieżnej w okresie zimy jest dla roślin bardzo ważne, ponieważ nawet niewielka jej warstwa zapobiega przemarzaniu roślin, łagodzi wahania temperatur oraz chroni przed wysmalającym rośliny wiatrem, co jest szczególnie istotne w przypadku ozimin. Ważne jest, aby przed intensywnymi opadami śniegu, wystąpił mróz powodujący zamarznięcie gleby.