Obecnie na plantacjach buraka cukrowego pojawiły się wchody. Czas więc na lustrację pól w poszukiwaniu szarka komośnika. Chrząszcz ten stanowi w ostatnich latach rosnący problem w uprawie buraka cukrowego, zwłaszcza w latach po ciepłych i suchych zimach.

Groźny chrząszcz

Szarek komośnik wiosną intensywnie żeruje na chwastach z rodziny komosowatych, a potem przenosi się na buraka cukrowego, zjadając liścienie i pierwsze liście właściwe. Jego cykl rozwojowy trwa około 3 miesiące. Szkodliwość szarka polega na zjadaniu liści młodych siewek. Buraki mają charakterystyczne rozpoczynające się od brzegu  półksiężycowe nadgryzienia liścieni, zwłaszcza od brzegu pola, skąd szkodnik naciera. Intensywny żer na młodych roślinach prowadzi do powstania gołożerów, co z kolei może doprowadzić  do całkowitego zamarcia roślin i konieczności przesiewu plantacji. Rośliny uszkodzone w mniejszym stopniu są osłabione oraz wolniej rosną, a uszkodzenia są bramą wejścia dla patogenów chorobotwórczych.

Ochrona plantacji

Szarek komośnik to chrząszcz z rodziny ryjkowcowatych osiągający do 17 mm długości, o szarobrązowym ubarwieniu utrudniającym znalezienie go na glebie. Żeruje nocą, a w ciągu dnia chowa się w glebie. Do zwalczania tego szkodnika dostępne są trzy zarejestrowane insektycydy: Karate Zeon 0,2 l/ha, Proteus 0,5‑0,75 l/ha lub Cyperkill Max 500 EC 005 l/ha. Zabiegi przy użyciu tych insektycydów wykonywane powinny być w godzinach wieczornych, ponieważ szarek prowadzi nocny tryb życia.

Zapobieganie i zwalczanie niechemiczne …

… występowania szarka to wczesny wysiew buraka, prawidłowa agrotechnika i zmianowanie, przyorywanie resztek pożniwnych, zwalczanie chwastów komosowatych, izolacja przestrzenna oraz rowki chwytne na brzegu pola jako pułapki dla wędrujących chrząszczy.