W większości rejonów w kraju rzepak ozimy jest obecnie w fazie pełni kwitnienia. W porównaniu z poprzednimi sezonami, podczas których w tym czasie niektóre odmiany kończyły kwitnienie, faza ta jest opóźniona o ponad 2 tygodnie. W ubiegłym tygodniu, kiedy nastąpiło wyczekiwane ocieplenie obserwowaliśmy dynamiczny rozwój i wyciąganie się pędów bocznych, na których ulokowane są kolejne kwiaty. Okres kwitnienia rzepaku to jednak czas intensywnego monitorowania szkodników łuszczynowych.

Szkodniki zależne od siebie

Okres kwitnienia rzepaku to czas nalotów szkodników łuszczynowych tj. chowacz podobnik oraz pryszczarek kapustnik. Największą szkodliwość odnotowuje się najczęściej w okresie opadania płatków kwiatowych rzepaku i po wykształceniu się pierwszych łuszczyn. Żerujący pryszczarek uszkadza nasiona i zanieczyszcza łuszczyny odchodami, które po pewnym czasie pękają, a nasiona osypują się powodując straty w plonie. Pryszczarek kapustnik ma znaczenie gospodarcze wyłącznie w powiązaniu z występowaniem chowacza podobnika, który żerując ułatwia samicom pryszczarka składanie jaj w łuszczynach (otwór wydrążony w łuszczynie przez chowacza podobnika jest wykorzystywany przez samice pryszczarka kapustnika do składania jaj). Jedna larwa chowacza podobnika niszczy do 5 nasion w łuszczynie. Uszkodzona łuszczyna przedwcześnie żółknie i jest lekko zdeformowana.

W celu wychwycenia nalotu szkodników łuszczynowych należy wystawić żółte naczynia powyżej wysokości łanu i codziennie monitorować w celu określenia progów szkodliwości, które wynoszą:

dla pryszczarka:

• podczas słabego wystąpienia chowacza podobnika 1 owad na 1 roślinę
• podczas licznego wystąpienia chowacza podobnika 1 owad na 3 – 4 rośliny

dla chowacza:

• w przypadku słabego wystąpienia pryszczarka kapustnika 1 chrząszcz na 1 roślinie,
• w przypadku licznego wystąpienia pryszczarka kapustnika 1 chrząszcz na 2 roślinach.