Obecnie na plantacji rzepaku ozimego obserwuje się nalot muchówek śmietki kapuścianej. W niektórych rejonach kraju progi szkodliwości zostały wielokrotnie przekroczone, co bardzo źle wróży dla młodych roślin rzepaku.

Największe straty w ostatnich latach na plantacji rzepaku wyrządza śmietka kapuściana, dlatego uznaje się ją za najgroźniejszego szkodnika jesiennego w tej uprawie. Do kontroli nalotu muchówek można wykorzystać pułapki feromonowe, które pomogą nam określić początek nalotu. Monitoring należy prowadzić od początku wschodów roślin (BBCH 1‑10), aż do zakończenia wegetacji jesiennej (BBCH 20‑25).

Stadium szkodliwe stanowią larwy szkodnika

Na skutek żerowania larw, zniszczeniu ulega szyjka korzeniowa oraz korzenie rzepaku. Uszkodzone rośliny mają trudności w pobieraniu składników pokarmowych z gleby, są znacznie słabsze i wolniej się rozwijają. Na szyjce korzeniowej oraz na korzeniach roślin rzepaku widoczne są brązowe przebarwienia i nadgniłe miejsca, a korzenie boczne częściowo lub całkowicie zamierają. W zewnętrznej warstwie korzenia, jak również we wnętrzu szyjki korzeniowej można zauważyć chodniki z obumarłą tkanką, w których żerują larwy śmietki szkodnika.

Możliwa ochrona nalistna

Jeszcze w ubiegłym sezonie występowanie szkodnika można było ograniczyć jedynie przy okazji zwalczania innych szkodników obecnych w rzepaku jesienią. Jednak od niedawna rozszerzono etykietę preparatu Inazuma 130 WG, zawierającego acetamipryd i lambda-cyhalotrynę, który można stosować po wystąpieniu śmietki na młodych roślinach lub po zauważeniu pierwszych uszkodzeń od fazy 3 do 9 i więcej liści w rozecie (BBCH 13‑19).

Stosując chemiczne środki ochrony roślin należy pamiętać, że pyretroidy najlepiej działają na szkodniki w temperaturze do 20°C, natomiast związki fosforoorganiczne w temperaturze powyżej 15°C.