Na większości plantacji rzepaku ozimego można zaobserwować przebarwienia liści. W dużym stopniu ich przyczyną są niedobory składników pokarmowych spowodowane niekorzystnymi warunkami pogodowymi. Niektóre z nich powinny zwrócić naszą szczególną uwagę.

Niska temperatura blokuje pobieranie fosforu

Najbardziej popularnym kolorem wybarwienia liści rzepaku ozimego jest fiolet. Świadczy on o niedoborze fosforu. Sytuacja ta spowodowana jest brakiem tego składnika w glebie, a także występowaniem w ostatnim czasie zbyt niskiej temperatury powietrza, która utrudnia jego pobieranie. Niedobór fosforu można zaobserwować na starszych liściach rzepaku. Rośliny, którym brakuje tego pierwiastka rozpoznamy po spowolnionym wzroście rozety liściowej oraz korzenia.

„Głód azotowy”…

… najbardziej widoczny jest na plantacji rzepaku w okresie późnej jesieni, zimy oraz w okresie wiosennym. Objawia się on w pierwszej kolejności żółtym przebarwieniem całych liści starszych, młode liście natomiast nabierają jasnozielonej barwy (następuje tzw. blaknięcie blaszek liściowych). Przy pogłębiającym się niedoborze starsze liście przybierają barwę fioletowo-czerwoną, co zazwyczaj jest efektem nieprzerwanej wegetacji lub zbyt małej ilości dostępnego azotu w glebie. W efekcie, niedożywione azotem rośliny mają karłowaty pokrój.

Niedobór potasu powoduje martwice krawędzi liści

Brak potasu na plantacji rzepaku ujawnia się w postaci chloroz powstałych na krawędziach liści o zabarwieniu żółtym lub brązowym. Natomiast pogłębiający się deficyt prowadzi do zamierania starszych liści. Brak niewystarczającej ilości dostępnych dla roślin jonów K+ prowadzi do spadku plonowania rzepaku ozimego oraz jego odporności na warunki stresowe.

O innych niechcianych kolorach na plantacji rzepaku ozimego w części II artykułu.